5 sene önceydi. 15 yıl çalıştığım Olay Medya, küçülme kararı almış ve yaklaşık 250 kişi işten çıkarılmıştı. Ve bunlardan biri de bendim.

İşsizlik basın sektörü için de ciddi bir sorundu. İş bulmak kolay değildi. Birkaç aylık dinlenme sürecinin ardından artık iş bulmam gerekiyordu. 2019 yerel seçimleri de bitmişti.

Amacım uyumla çalışabileceğim ve bildiğim işi yapabileceğim bir iş bulmaktı.

Ancak işsiz kalınca telefonların açılmıyor, selamın alınmıyor. Hatta sosyal medya paylaşımların bile beğenilmiyor.

Yani iş çevrende gerçekten dostun var mı yok mu öyle zamanlarda anlıyorsun.

Ben gerçekten dost olanları, beni sevenleri o zaman anlamıştım. Zira hayatımda gerçek anlamda uzun süreli ilk kez işsiz kalmıştım.

Derken, iş bulmam için iki çok değerli isim yardımcı olmuştu.

2019’da seçimi kaybetmiş olan Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Mustafa Bozbey ile yine aynı dönemde AK Parti Bursa Milletvekili olan Mustafa Esgin, işsiz kaldığımı öğrendiklerinde benim için hemen devreye girmişlerdi.

Değerli büyüklerimin iş bulmam için sağı solu aramaları, işe girebilmek kadar değerliydi benim için. Çünkü, CHP’li bir başkanla yakın olman için CHP’li, AK Partili milletvekiliyle yakın olman için de AK Partili olmak gerekmiyor. Sadece insan olmak gerekiyor.

Değerli büyüklerimin benim için referans olmaları, aylar süren işsizliğin oluşturduğu psikolojik ve özgüven sorununu bastırmış, beni fazlasıyla morallendirmişti.

Bir belediyenin basın bürosunda işe başlama arifesindeyken, o dönem yeni kurulan Sosyal TV’den teklif aldım.

2,5 yıl çalıştığım Sosyal TV’yi 2022 Ocak ayında ben devraldım.

Kendi şirketimi kurdum ve yoluma devam ettim. 2,5 yıl oldu ve halen de devam ediyorum. Hem AK Partili hem de CHP’li belediyelerden reklam bütçesi aldım.

Almaya devam da ediyorum. Çünkü ben iş birliğini diyalogla kuruyorum. Mesela benim gerçek anlamda maaş ödediğim, birlikte çalıştığım arkadaşlarım var. Hatta ofisim bile gerçek. Umarım gerçek olmayanlar yakın zamanda tespit edilirler.

Yeni Asır Gazetesi’nde başlayan, Bursa Hakimiyet ve Olay Medya’dan sonra Sosyal TV’de devam ettirdiğim mesleğimde, kanıtsız haber yapmadım. Kişisel hissiyatımı asla mesleğime bulaştırmadım. Aldığım paranın da hakkını vermeye çalıştım. Ama günümüzde kendini gazeteci sanan karaktersizler, istediği kişiye rahatlıkla saldırabiliyor.

Sosyal medya üzerinden habercilik yaptıklarını düşünüyorlar. Ellerine aldıkları mikrofonlarla röportaj yaptıklarını ve gündemi belirlediklerini sanıyorlar.

Bir de gazetecilik faaliyetlerine, sağa sola sallamayı, tehdit ya da şantaj yapmayı da eklediler. Gerçekten çok acı verici bir durum ama gel de ilgililere ve yetkililere derdini anlat.

Maalesef günümüzde gazeteci olmanın bir kriteri kalmadı. İki lafı bir araya getiremesen de, gazeteci gibi ortalıkta dolaşabiliyorsun.

Bakalım nereye kadar?