Bursa gibi büyüyüyen kentte, planlı, modern yeni sanayi siteleri düşünceleri, ortak akıl ve doğrular gerekçesiyle 1990’lara doğru başlamıştı, uygulamalarla ise, ‘tuhaf’ bir makus taliple ‘hayal kırıklığı’ oluştu.
1990’larda…
Nilüfer’daki Beşevler Sanayi Sitesi’nin ardından, Yıldırım’da Otosansit’in yapımı başlatılmıştı, sorunlarla geçen süreç yaşandı.
2000’li yıllarda…
Bursa’nın en doğu ucunda;
Kestel’de, farklı esnaf iş kollarına yer verilmek üzere, Bursa Sanayi Sitesi başlatıldı, ama yine sorun sarmalı oluştu.
Gelinen durumla…
Otomotiv yan sanayisi, özellikle tamirhaneler için kurulan Otosansit, tekstilcilerin atölyelerine dahi dönüştü.
…Ve!
Beşyol’daki tamirhaneleri tasfiye etmek, Otosansit’e taşınabilmeleri, hedeflendiği gibi mümkün olmadı.
Bu deneyime karşılık…
Bursa Sanayi Sitesi de, yürümedi ve elde yapılanlarıyla kaldı, yapılan ödemeler de, yapıldığıyla kaldı.
TOKİ’nin çekilmesiyle beraber, bu önemli proje de kendi haline çekilen bir duruma dönüştü, hedeflendiği gibi yürümedi.
Başa dönersek…
Söz konusu yeni esnaf sanayi siteleri için talepler ortaya atılırken, siyasi iradeler de meseleye çekildi ve gerçekleştirilmelerine çalışıldı.
Bu duruma;
Neden gelindi?
Aslında…
Yeni sanayi sitelerine toplanmayı sağlayacak ve ayakta tutacak bir yönlendirme, bağlayıcı usul ve esaslara taşınamadı.
Farklı siyasi irade dönemlerinde, yaptırılmaları istenen sanayi sitelerine taşınma hususunda, aynı siyasi iradeye karşı duruşlar oldu.
Siyaset ve yargıyla, çözüm arandı.
Aslında…
Olması gereken;
Bursa’nın geneline dağılmış…
Kapsam dahilindeki esnafı;
Planlı yeni yerlere taşıyabilecek ve yeni ticari talepleri karşılayacak bir irade, en başta esnafın iradesiyle ortaya koyabilmek, tam mümkün olmadı.
Farklı dönemlerin siyasi iradeleri, imar ve planlama kararlarıyla beraber, üzerine düşeni yapmak isteyerek, istenen projelerin önü açılmak istenmişti.
En başta;
Doğumlar, sancılı oldu!
Yapılmak istenildiğinde;
Esnaf tabanlı yeni sanayi siteleri için mevcut ticari faaliyetleri yeni yerlere taşıma ve artan talep ortaya konuldu, ama ‘yatırımlık’ düşünce de vardı.
Sürdürülmekte olan;
Sürdürülen ödemeler ve akibet endişesi, sabırsızlıkla da beraber tetiklendi ve sarmal güçlendi.
Bursa Büyükşehir Belediyesi’nden 2 meclis üyesinin, kendi dönemlerinde tanık olduklarına baktığımızda, mesele anlaşılıyor.
Bir meclis üyesi;
Beşyol’daki tamirhanelere aracını götürür.
Sahibi olan esnafa, “Bursa Sanayi Sitesi’ne taşınacaksınız, hayırlı olsun.” der, ama “Burası da kalacak, oradan yeri çocuğuma yatırımlık aldım.” yanıtını alır.
Bir başta meclis üyesi;
Aynı iş kolundaki esnaf komşu tarafından, “Bursa Sanayi Sitesi’nden sen yer aldın mı? Ben girdim.” diye sorar.
Faaliyet gösterdiği iş koluyla sanayi sitesini yan yana düşünemeyen meclis üyesi, “Ben neden ve nasıl alayım, sen nasıl girdin?” diye sorunca, “Şirket tüzüğümde, matbaacılık da yazıyor, öyle girdim.” yanıtıyla karşılaşır.
Sözlerimizin arasında…
Yeni sanayi sitelerinin doğumlarının sancılı olduğunu söylemiştik.
Merkezi ve yerel yönetim kurumlarına ait imar ve planlama kararları da akademik meslek odalarınca dava edilince, haliyle esnafın mesafeli duruşu ve geri adımları da gelişince, hayali güzel ve en iddialı proje de kaderin girdabına düştü.
