Lüleburgaz’da uzun yıllar orman bekçiliği yaparak kentin ormanlarını kötü niyetli kişilerden koruyan 70 yaşındaki Halil Öz, yaklaşık 5 yıldır kemik ve kas erimesi hastalığı yüzünden yatağa bağlandı. Belden aşağısı tutmayan ve bir elinde güç kaybı olan Öz, 54 yıl önce nikah masasında “Hastalıkta, sağlıkta evet” diyen eşi Semra Öz tarafından yaşama bağlandı. Her gün eşi tarafından bakımı yapılan Öz, yaşadığı bu zor şartlar altında tek isteğinin ise bir akülü sandalyeye kavuşmak olduğunu söyledi.
“Eşim bana huzurla bakıyor”
Tek emekli maaşıyla geçimini sağlayan Halil Öz, kemik ve kas erimesi hastalığını 12 yıldır yaşadığını ancak son 5 yıldır yatağa mahkum olduğunu hatırlatarak, “Sürekli eşim benim yanımda. 55 senelik eşim bana huzurla bakıyor. Benim şu an tek geçim kaynağım bir emekli maaşı. Onunla da kredi çektiğim için elime çok az para geliyor. İlaç ve hastane masraflarını da ekleyince çok zor geçiniyoruz” dedi. Evlerinin salonundan başka bir yere gidemediğini kaydeden Öz, “Odada tek gördüğüm şey tavan. Belimden altım tutmadığı için kendimi doğrultamıyorum. Akülü tekerlekli sandalyem olsa en azından evin içinde dahi olsa hareket edebilirim. Hiç değilse bugünlerim böyle geçsin” dedi.
“Hayalim akülü araba”
Koronavirüs önlemleri kapsamında sokağa çıkmasının yasak olduğu hatırlatılan Öz, “Hayalim bir akülü araba. Onunla aşağıda 15-20 günde bir inip gezinsem yeter. Eşimi, dostumu, arkadaşlarımı görmek istiyorum. Evde başka odaya bile geçemiyorum. Şu koronavirüs geçtikten sonra dışarı çıkmak istiyorum. İyi günde kötü günde birlikteyiz. Yangın olsa kendimi dışarı atacağım imkan yok” diye konuştu.
Bu zor günlerde 54 yıl önce “Evet” dediği eşinin yanında olan Semra Öz de, “54 sene önce birbirimize söz verdik. O sözü yerine getiriyoruz. Sabahları kalkıyorum. Eşimin elini yüzünü yıkatıyorum. Kahvaltısını ettiriyorum. Bu odanın içinden çıkamıyor zaten. Eşimin tek isteği akülü araba. Bu günleri atlattıktan sonra dışarı ya da evin içinde odadan odaya gezsin istiyorum” ifadelerini kullandı.
